Ég skaust upp áðan til að heilsa snöggvast upp á nýja nágrannann og óska foreldrum hennar og stóru systur til hamingju. Matthildur er hætt að tala um sjálfa sig sem ,,gamla barnið" (versus nýja barnið) og sagði mér að nú væri hún stóra barnið. Sú litla verður hins vegar ekki mjög lengi yngsti íbúi hússins því það er barnsvon í kjallaranum með haustinu.

Annars kom ég óvenju snemma heim úr vinnunni, eiginlega fyrr en ég bjóst við því við vorum að mynda fjórar tegundir af grænmetisbuffi eftir hádegið og ég átti von á að það tæki lengri tíma. Gallinn við grænmetisbuff - sem geta annars verið skrambi góð, og þessi voru reyndar öll fín - er að þeim hættir svo til að verða hvert öðru lík í útliti, þótt bragðið sé kannski ólíkt, og það er ekkert endilega flott að sjá fjórar áþekkar myndir af grænmetisbuffi þótt hver mynd um sig sé í lagi ef hún er skoðuð ein sér. Þannig að ég var að reyna að hafa lögunina mismunandi, nota ólíkar aðferðir við eldamennskuna og svo framvegis, og svo höfðum við uppstillingarnar á myndunum ólíkar. Þeir sem lesa ágústblað Gestgjafans geta dæmt um hvernig til tókst en ég skal alveg ábyrgjast uppskriftirnar, þær verða góðar. Allavega tókst mér ekki að gefa vinnufélögunum að bragða á nema þremur tegundum af buffi eftir myndatökuna því ljósmyndarinn og stílistinn höfðu étið gulróta-kartöflubuffin upp til agna þegar til átti að taka.