Ég ætla ekki að ganga með femínistum í 1. maí-göngunni á morgun, og það er ekki vegna þess að þær ætla að vera í bleikum bolum með svörtum stöfum (hvorttveggja eru litir sem mér líður afar illa í og mér dytti aldrei í hug að klæðast). Ég er bara búin að sjá svo mikið að undanförnu af sjónarmiðum og skoðunum hjá sumum femínistum sem ég get ekki með nokkru móti sætt mig við. Ég er líka búin að sjá ótrúlega kvenfyrirlitningu hjá ýmsum andmælendum þeirra, sem er svosem ekkert nýtt. Öfgar magna alltaf upp öfgar.
Draumarnir hennar Gyðu skelfa mig, ég get ekki að því gert. Þetta er svo órafjarri mínum draumum. Mig dreymir um þjóðfélag þar sem fólk elur börnin sín upp sem jafnréttissinna, friðarsinna, and-ofbeldissinna ... og það gildir um bæði kynin. Ég hef séð ýmislegt býsna soralegt undanfarna daga sem strákar eða ungir karlmenn hafa verið að skrifa og ég get ekki gert að mér að hugsa: Skyldi mamma þín lesa þetta? Gætirðu sýnt henni það sem þú varst að skrifa? Hvað finnst þér annars um mömmu þína fyrst þú skrifar svona um konur almennt? Það sama gildir auðvitað um stelpurnar líka.
Sko, ég hef alltaf haldið að ég væri femínisti en ég er það kannski ekki. Ekki með þessum formerkjum. Ég er hins vegar jafnréttissinni. Ég er svo mikill jafnréttissinni að ég gaf eftir forræði yfir syni mínum við skilnað, og það var ekki vegna þess að ég teldi mig óhæfa móður. Mér fannst hins vegar að faðir hans ætti að minnsta kosti jafnan rétt og ég. Þetta voru reyndar mistök, eftir á að hyggja, en það hafði ekkert með jafnrétti að gera. Ég þekki ofbeldi gegn konum af ýmsu tagi og frá ýmsum hliðum. Í töluverðu návígi. Ég væri örugglega mun betur launuð ef ég væri karlmaður en það held ég að sé mest mér að kenna en ekki vinnuveitendum mínum. enda hef ég aldrei kunnað að verðleggja mig. Ég hef hins vegar ekkert sérstakt á móti klámi og finnst vændi ekki vera glæpur, þótt hvorugt höfði sérstaklega til mín.
Æi, ég veit það ekki. Ég skil mjög vel að þessar konur séu reiðar. En mér finnst þessi umræða öll vera að fara inn á háskalegar og óheppilegar brautir. Ætli ég haldi mig ekki bara á bakvið eldavélina á morgun.
