Eftir að vera búin að horfa á tilnefningar til bókmenntaverðlauna, og fletta fram og aftur í gegnum Bókatíðindin, og skoða bækur í Máli og menningu, þá er ég búin að komast að þeirri dapurlegu staðreynd að eina bókin sem mig langar að lesa í af öllum þeim innlendu og þýddu skáldverkum sem koma út í ár er Eitt lítið ævintýr lystugt af þremur riddurum, klámsaga og fjögur önnur misjafnlega siðlát ævintýri frá sautjándu öld.

Það er örugglega að koma út fullt af fínum skáldsögum, nýjar og áhugaverðar íslenskar bækur, athyglisverðar þýddar samtímasögur og klassískar heimsbókmenntir. Mig bara langar af einhverri ástæðu ekki til að lesa neina þeirra.

Mig langar samt dálítið að lesa bókina hennar Auðar um afa sinn. Miklu frekar en hina bókina um karlinn.