Ég fór fram í fatahengi áðan að ná mér í kaffi og rak þá augun í úlpuna mína. Önnur ermin var nærri viðsnúin og úlpan hékk rammskökk á herðatrénu. Heiðar snyrtir reyndi mikið að kenna mér að fara úr yfirhöfn á sómasamlegan hátt hér um árið en það mistókst hrapallega eins og fleira sem hann reyndi að leiðbeina mér um. Ég ríf mig oftast nær úr jökkum og úlpum með látum og man ekki einu sinni eftir að laga flíkina áður en ég hengi hana upp. Ég varð aldrei nein dama, hvernig sem Heiðar reyndi. Alltaf sama brussan.

Efnafræðineminn er að fara í vísindaferð í Lýsi hf. á eftir. Ætli þau fái lýsiskokkteila?