Afmælismaturinn í gærkvöldi varð á endanum tandoorikjúklingur með hrísgrjónum, kjúklingabaunum með spínati og nýbökuðu brauði. Börnin fengu pitsu og allir voru ánægðir. Efnafræðistúdentinn er akkúrat núna að gúffa í sig afganginn af kjúlingnum og tautar eitthvað um að hann sé enn betri en í gær. Ég trúin honum alveg en mig langar ekki í kjúkling.

Sauðargæran söng fyrir mig afmælissöng en ruglaðist eitthvað og söng ,,hún er tveggja ára í dag". En hann kyssti mig og faðmaði og hjálpaði mér að elda matinn. Hrærði í öllum pottum og át stóran hluta af eftirréttinum áður en hann komst í ofninn.

Boltastelpan (sem vildi frekar fara og fá göt í eyrun í gær en fara og mótmæla með okkur efnafræðistúdentinum, eins og henni var boðið upp á) gaf mér sérlega litskrúðug og glaðleg salatáhöld sem hún lét mig leita að eftir vísbendingum sem hún hafði skilið eftir um alla stofu. Þau fundust loks í dótakistunni. Ég er nefnilega með dótakistu í stofunni með barnadóti handa ungum gestum að leika sér að. (Ekki halda að ég sé svona óskaplega mikil barnagæla, mér er ekki nema í nettu meðallagi vel við börn, en það er gott að hafa eitthvað handa þeim að dunda við ef þau koma hingað.)