Er ekki símaskráin - ég meina prentuð skrá - algjör tímaskekkja?

Ég er með símaskrá hér á skrifstofunni. Hátt í fimmtánhundruð blaðsíður og hefur líklega einu sinni verið opnuð allt síðasta ár. Ég er með aðra heima sem ég held að hafi aldrei verið opnuð. Sum undanfarin ár hefur enginn (les: efnafræðistúdentinn) nennt að sækja símaskrá og hennar hefur ekkert verið saknað. Ég hringi sárasjaldan (símafóbían mín spilar kannski eitthvað þar inn í) og ef mig vantar símanúmer fletti ég því oftast upp á símaskra.is.

Þannig að allavega þessar tvær símaskrár og örugglega miklu miklu fleiri eru bara óþarfa eyðsla á síberískum skógum.

Þessutan er fræsingavélin í Odda föst næstu þrjár vikur í að fræsa símaskrána, nema hvað það er hægt að skjóta öðrum verkefnum inn um helgar, sem gæti orðið til þess að grillblað Gestgjafans tefjist fram í næstu viku ef ekki tekst að finna lausn ...

En að sjálfsögðu er ég fyrst og fremst að hugsa um síberísku skógana. Nema hvað.